дарога: стоўпцы - капэнгаген - парыж - мадрыд - атава - менск

E-Book Overview

Прага, выдавец РАДЫЁ СВАБОДА, 2008 год, стар. 144. Сёмы старшыня Рады Беларускае Народнае Рэспублікі Івонка Сурвіла, якая ніколі не жыла ў незалежнай Беларусі, перажыла савецкую акупацыю, пакінула радзіму падчас гітлераўскай акупацыі, але яе дарога заўсёды была вольная, і дарога вяла да Беларусі і была яе Беларусьсю, і цяпер яна запрашае ўсіх з сабой у памятныя мясьціны свайго доўгага падарожжа. Азымут не памяняўся. (А. Лукашук)

E-Book Content

‰ ‡  Ó „ ‡ ß‚ÓÌ͇ ëÛ‚¥Î‡ ‰ ‡  Ó „ ‡ Стоўпцы — Капэнгаген — Парыж — Мадрыд — Атава — Менск Радыё Свабодная Эўропа/Радыё Свабода 4 ‰ ‡  Ó „ ‡ ‰ ‡  Ó „ ‡ 5 á¸ÏÂÒÚ Яе азымут. А. Лукашук ........................................ 9 Доўгая дарога на волю ....................................... 11 Арышт таты. — Выезд з Баранавічаў. — Усходняя Прусія. — Савецкія самалёты бамбуюць. — Выратавальны карабель Данія — наш першы прытулак ............................ 16 Нас хочуць выслаць з Даніі. — Лекары адмаўляюцца лячыць дзяцей. — Сьмерць Прадславы. — Добрая мэдсястра Тантэ Гэдвіг. — Чаму крычаў Лёнік. — Я адвучылася гуляць у лялькі. — «Лявоніха» перад чужынцамі. — Сям’я Расмусэн. — Год у Капэнгагене. — Тата перакладае Андэрсэна. — Шчасьце вяртаньня Івонка Сурвіла. ДАРОГА. Стоўпцы — Капэнгаген — Парыж — Мадрыд — Атава — Менск. (Бібліятэка Свабоды. ХХІ стагодзьдзе.) — Радыё Свабодная Эўропа/ Радыё Свабода, 2008. — 144 с.: іл. Заснавальнік і каардынатар сэрыі Аляксандар Лукашук Мастацкі рэдактар Генадзь Мацур Адказны рэдактар Аляксандра Макавік Рэдактар і ўкладальнік Сяргей Навумчык Мастак Генадзь Мацур Карэктар Галіна Рабянкова У кнізе выкарыстаныя фатаздымкі Івонкі Сурвілы, Паўліны Сурвілы, Янкі Сурвілы, Лявона Шыманца, Сяргея Навумчыка, Уладзіслава Яндзюка, а таксама фота з архіваў сем’яў Шыманцоў і Сурвілаў. © Радыё Свабодная Эўропа/Радыё Свабода, 2008 FOL ISBN 978-0-929849-25-6 Мой род ............................................................ 22 Засульле і Ішкалдзь. — Наказ бабулі Эвэліны. — Талент бабулі Вольгі. — Татава Вільня. — «Птушкі шчасьця». — «Страчанае пакаленьне» ХХ стагодзьдзя. — Брат Лявон Зь беларускага жыцьця ў Парыжы ...................... 27 Францускі кантракт. — Нас сустракае Рыдлеўскі. — Гатэль на высьпе Ля Гранд Жат. — Я павінна быць найлепшай вучаніцай. — Капліца пад Сэн-Сюльпіс. — Вучуся граць на піяніна. — Я выбіраю замежныя мовы. — Будынак у сквэры Манталён. — Прамовы Міколы Абрамчыка. — Баль у вэтэранаў. — Першае спатканьне зь Янкам Сурвілам. — Тата робіць маркі БНР. — Газэта «За волю» Мікола Абрамчык ............................................. 37 Жук-Грышкевіч і Сажыч. — Мандат ад Васіля Захаркі. — Сустрэчы ў Даніі. — Заснаваньне Радыё «Вызваленьне». — Старшынёўства ў «Парыскім блёку». — Самаахвярная праца 6 7 ‰ ‡  Ó „ ‡ ‰ ‡  Ó „ ‡ Як беларусы будавалі дамы ў Парыжы ................. 43 Нам падвышаюць плату за жыльлё. — Набываем кавалачак зямлі ў Сартрувілі. — Першы паверх сваімі рукамі. — Два гады ў адным пакоі. — Татаў досьвед і талака Беларускае жыцьцё ў сталіцы Канады ................. 77 Уладкоўваюся перакладчыцай. — Радасьць бачыць суродзічаў. — Знаёмім зь беларускай культурай. — У Этнакультурнай радзе. — Абраза накладам 400 тысяч. — Наш сьцяг перад парлямэнтам Сарбона ............................................................ 48 Знакаміты ўнівэрсытэт. — У аўдыторыях не хапае месцаў. — Дыскусіі ў кавярнях. — Зарабляю на навуку. — Альбэр Камю на іспыце Мой Парыж ...................................................... 52 На Манмартры. — Правы бераг і Ле-Марэ. — Левы бераг і Лацінскі квартал. — Тэрасы ў цені плятанаў. — Цюільры. — Ля Гранд Жат. — Вэрсаль. — Вакол Парыжу Мае мовы ......................................................... 57 Школа для ўцекачоў. — Вучуся дацкай і польскай. — Нашы першыя кніжкі. — Першы
You might also like