Poezie Kaj Kante

POEZIE KAJ KANTE ENKONDUKO (*) La precipa celo de ĉi tiu libreto estas la KONSERVADO de poemoj kaj kanzonoj verkitaj en La Internacia Lingvo, originale kaj traduke, far kolombiaj homoj. La plimulto el la poemoj kaj kanzonoj ĉi tie prezentitaj estis iam antaŭe aperigitaj en buletnoj, revuoj, kanzonaroj aŭ eĉ lernolibroj, sed, malgraŭ tio, kelkaj el ili ne estas vaste diskonigitaj inter la esperanto-parolantoj de nia lando. Tamen, kelkaj verkoj ne estis publikigitaj antaŭe, kaj dum iom da tempo ili dormadis ĉe iu amiko. La planita aprigo de ĉi tiu eta antologio, ankaŭ funkciis kiel instigilo por puŝi kelkajn el ni al plua tradukado de poemoj kaj kanzonoj; do, vi certe trovos ankaŭ ion novan ĉi tie. Mi esperas ke ĉi tiu libreto estu ricevita ĝoje far la esperanto-parolantoj, iomete pro la novaj verkoj kaj precipe pro ĝia konservada celo. Mi dankas la kunlaboron de pluraj amikoj, kiuj sindone alportis verkojn aŭ tradukaĵojn persone faritajn, aŭ kiu diligente helpis trovante verkojn dise trovitajn. Speciale mi dankas al jenaj personoj: Guillermo Taborda, Fanny de Taborda, Santiago Álvarez, Jorge Velásquez, Luis Felipe Saldarriaga kaj Héctor Muñoz, kaj ankaŭ mi devas mencii la utilon de notpaperoj kaj ĵurnalaj etranĉaĵoj kolektitaj vivlonge far tiu neforgesebla amiko Anton Tomić. Luis Guillermo Restrepo Rivas Kompilinto kaj eldoninto Medeĝino (Kolombio), (*)1986 Ĉi tiu estas elektronika kaj iom ŝanĝita reeldono de la jaro 2014. MALAJA PANTUNO El bela urbo Surabaja inter la altaj palmaroj, malrapida kanto malaja iras super vento de maroj. Inter altaj, altaj palmaroj, sub suno, sub suno brilega, iras, super vento de maroj, vento de arbaro varmega. Sub suno, sub suno brilega, kun vento de l' maro saleca, vento de arbaro varmega bruliĝas sub suno kupreca. Kun vento de l' maro saleca, inter malhelaj jungloj* diaj, bruliĝas sub suno kupreca, la floroj de vandoj liliaj. Inter malhelaj jungloj* diaj kun cinamarbeto odora la floroj de vandoj liliaj. ŝprucas el suno, sun' ora. Kun cinamarbeto odora malrapida kanto malaja ŝprucas el suno, sun' ora el bela urbo Surabaja. * sic Folklora poemo de la Malaja popolo. Tradukinto: Otto de Greiff KOMPATINDA MALJUNULINETO Estis maljunulineto sen aĵeto por la buŝ'. Por frandado ŝi dependis nur de ovoj, viando, kuk'. Ja, ŝi trinkis ĉokoladon, lakton, vinon, kafo, sed kompreneble: ŝi ne trovis ion indan por nobel'. Eĉ kabanon ŝi ne havis por azili sin en ĝi. Ŝi vivetis en palaco kun ĝardeno, regna mir'. Flegis ŝin, ho ve, neniu, nur Alfons', Filip', Johan', servantaro ja multopa kun livre', galon', kravat'. Sidiĝeblon ŝi ne ĝuis: sofojn kaj kanapojn nur, piedbenketojn kaj kusenojn remburitajn per lanug'. Nek ŝi propran liton havis krom la grandan de orbril': komfortega la matraco, ene lino, supre silk'. Tiu maljunulineto ĉiujare ĝis la fin' aĝiĝante unu jaron perdis samon de la viv'. La spegulon rigardadi vere teruradis ŝin, vidalvida oldulino, perukhava aĉvirin'. Nia malriĉulineto havis nur, por kovri sin la diversfasonajn vestojn de nuancoj, ŝtofoj, mil. Sen l´amas' de siaj botoj (velureca ŝua liks' ), nudpiede sur la sablo ŝi vagadus sub la sun'. Ŝi ne havis apetiton ĵus satinta per manĝeg', ŝi ne ĝuis plenan sanon se ŝin trafis malsanet' Sulktromulto ŝin mortigis arkiĝintan kiel "3". Jam finiĝis ŝia plendo pri malsato kaj soif '. Kaj la malriĉulineto eksvivinte lasis for multan oron. Bedaŭrinde kat' orfiĝis kaj kolomb'. Ŝi ripozu. Kaj Di' volu beni nin per la mizer' postlasita de la ino ... same preni nil de l' ter'. Aŭtoro: Rafael Pombo Tradukinto: Anton Tomić ANIMO SAVANARA Mi naskiĝis ĉe la bordo de l’ Araŭko, vibra flu’ mi estas frato de la ŝaŭmo de l’ ardeoj, de la rozoj kaj de l’ sun’, kaj de l’ sun’. Lulis min la viva himno de la brizo de l’ plama