E-Book Overview
Метадычныя рэкамендацыi для настаўнікаў. — Мінск: Аверсэв, 2010. — 33 с.
Прапанаваны ў дапаможніку для 1 класа спосаб навучання беларускай мове рэалізуе падыход фарміравання практычных моўных дзеянняў на аснове свядомага авалодання ведамi аб асаблівасцях вывучаемай мовы, якія адбіваюцца як бы ў люстэрку рускай мовы. Дзве лінii — камунікатыўная i сістэмна-апісальная — арганічна звязаны адна з другой.Давайце пазнаёмімся. Беларусь – мая Радзіма. Прадмет i слова. Родная мова. Словы–назвы. Дзіцячыя гульнi. Словы–памочнікi. Школа. Гукавы аналіз слова. Садавіна i агародніна. Гукавы аналіз слова. Восень. Склад. Галосныя i зычныя гукi Націск. Сям'я. Цвёрдыя i мяккія зычныя. Наш дом. Гукавы аналіз слоў. Сэнсаадрознівальная роля гукаў. Прафесii. Кім быцъ? Гука–літарны запіс слоў. Часткi цела. Гука–літарны запіс слоў. Посуд. Ежа. Паводзіны за сталом. Зацвярдзелыя зычныя гукi. Імёны. Літара I, i. Яе работа ў слове. Жывёлы i птушкi. Літара ў. Новы год. Гук [ў]. Літара ў. 3iмa. Выпрацоўка маўленчых i чытацкіх уменняў. Час. Звонкія i глухія зычныя гукi. Кватэра. Мэбля Работа галосных літар. Сябры i таварышы. Літapa ь. Яе работа у слове. Горад. Літары ж, ш. Вясна. Гук [дз']. Спалучэнне літар дз. Чаргаванне гукау [д] – [дз']. Мая любая мамачка. Няпарны цвёрды гук [ц]. Чаргаванне гукау [т] – [ц']. На рыбалцы. Спалучэнне літар шч. Адзенне. Гук [дж]. Спалучэнне літар дж. Чаргаванне гукаў [дж] – [ч]. Я i мае здароўе. Звонкія i глyxiя зычныя. Літары г, х. Хвілінкi–весялінкi. Апостраф. Алфавіт. Лета. Чытаем i размаўляем па–беларуску. Дадатковыя тэмы. Фізкультура i спорт. Чытаем i размаўляем па–беларуску. Канікулы. Чытаем i размаўляем па–беларуску.
E-Book Content
Н. А. Сайкоўская, В. К. Страпко
Беларуская мова 1 клас
Сшытак заданняў Метадычныя рэкамендацыі для настаўнікаў
© Сайкоўская Н. А., Страпко В. К., 2010 © Афармленне. ТДА «Аверсэв», 2010
ПРАДМОВА Сучасны этап у школьным навучанні, арыентаваны на асобу вучня, выхаванне ў яго здольнасці да самаразвіцця і станаўлення як асобы сацыяльна адаптаванай, падрыхтаванай да бесперапыннай адукацыі ва ўмовах інфармацыйнага грамадства, выяўляе і новыя патрабаванні да вывучэння дысцыплін моўнага цыкла. Гэта датычыцца перш за ўсё задачы фарміравання ў школьнікаў моўных і маўленчых кампетэнцый, якія забяспечваюць адэкватныя моўныя паводзіны ўдзельнікаў соцыума, іх паспяховасць у розных відах дзейнасці. Такі падыход прадугледжвае пабудову курса мовы як камунікатыўнага, арыентаванага на ўсвядомленае выкарыстанне ведаў аб мове для ўдасканалення ўсіх відаў маўленчай дзейнасці, паспяховых моўных зносін. Важна адзначыць, што гаворка не ідзе аб пераглядзе сістэмна-апісальнай лініі ў пабудове моўных курсаў. Наадварот, роля ведаў аб мове ўзрастае, мяняецца толькі разуменне іх якасці: яны павінны стаць аперацыйнымі, гэта значыць гатовымі да прымянення ў розных сітуацыях моўных зносін для задавальнення разнастайных камунікатыўных задач іх удзельнікаў. У гэтай сувязі неабходна ўдакладніць падыходы да пабудовы практычных моўных курсаў, традыцыйна арыентаваных не столькі на сістэмныя веды аб вывучаемай мове, колькі на фарміраванне і выпрацоўку камунікатыўных уменняў і навыкаў. У той жа час засваенне няроднай мовы, хоць і блізкароднаснай, значна аптымізуецца, калі ў практычнай дзейнасці выкарыстоўваюцца паняцці і ўяўленні пра будову мовы, яе асаблівасці ў параўнанні з роднай і г. д. Гэта справядліва і ў дачыненні да задач навучання беларускай мове ў школах з рускай мовай навучання. Аўтары імкнуліся зрабіць практычнае авалоданне мовай асэнсаваным, адпаведным духу і сутнасці развіцця вучняў. Дзеці авалодваюць усімі неабходнымі кампетэнцыямі, у тым ліку моўнымі, на аснове сапраўдных тэарэтычных ведаў аб